‘महाजात्रा’ र राजनीतिक कार्यकर्ता

केही समय पहिला नेपाली चलचित्र ‘दिमाग खराब’ आयो । हेर्न पुगियो । ठूला राजनीतिक दलहरुको कारण देश बर्बाद भयो । अब नयाँ शक्तिहरुले मात्र यो ध्वस्त भएको नेपालको अवस्थामा परिवर्तन गर्न सक्छन् भन्ने सन्देश थियो । फेरि अहिले नयाँ ‘महाजात्रा’ चल्यो । साथीहरुको अनुरोधमा चलचित्र हेर्न जाने निर्णय गरियो । हल केही सीटबाहेक भरिएको थियो । ‘शत्रुगते’, ‘महापुरुष’, ‘जात्रा’, ‘जात्रैजात्रा’ जस्ता सफल चलचित्र लेखी निर्देशन गरिसकेका प्रदीप भट्टराईको पछिल्लो चलचित्र ‘महाजात्रा’ पनि राम्रो छ भन्ने पक्कै पनि थियो । प्रदीप भट्टराईको लेखनमा बनेका चलचित्रमा मौलिक कथा र कलाकारको जीवन्त अभिनयले नेपालीपन पस्किन सक्छ । यही दृष्टिकोणबाट उत्साहित हुँदै थियौं ।

फिल्म सुरु भयो । हेर्दै जाँदा म रमाउन पटक्कै सकिनँ । जसको कारण थियो- म राजनीतिमा लागेको एउटा कार्यकर्ता थिएँ । त्यो पनि ठूला राजनीतिक दल भनिएको नेकपा एमालेको । मेरो परिवारका कोही पनि सदस्य राजनीतिक कार्यमा सक्रिय हुनुहुन्थ्यो । स्नातक तहको सुरुमै क्याम्पसमा भएका विभिन्न भ्रातृ संगठनमध्ये अनेरास्ववियुको काम र नेतृत्वबाट प्रभावित भएर संगठनमा आवद्ध भएको थिएँ । अलि समय बित्दै जाँदा मूल पार्टीको विचार बुझियो । कार्ल मार्क्सको विचार र लेनिनको संगठनात्मक संरचनासँगै जननेता मदन भण्डारीको जनताको बहुदलीय जनवादलाई आत्मसात गरेको बुझ्दा त झनै गर्व लागेको थियो । त्यस विचारले अहिलेसम्म सशक्त रुपमा राजनीतिमा सक्रिय भइरहन थप प्रेरणा पनि प्रदान गरेको छ ।

मैले यस्तै सोच्दै थिएँ- हल हाँसोले गुञ्जायमान भयो । म झसङ्ग भएँ । हलभरिका मानिसहरु हाँसिरहेका छन्, मलाई त्यो हाँसोले घोच्यो । म किन रमाउन सकिनँ । चलचित्रमा देखाइएको छ- नेताले नीतिगत भ्रष्टाचारदेखि सुनकाण्ड, मान्छे मार्ने प्रपञ्चसम्म हरेक अनैतिक कार्य गरिरहेको छ । सुविधासम्पन्न बङ्गलामा बसेको छ, पुस्तौंपुस्तालाई पुग्ने सम्पत्ति कमाएको छ । उसका परिवारले विलासी जीवन व्यतित गरेका छन् । देशमा बेरोजगारी व्याप्त छ, निर्दोषलाई फसाइएको छ । दोषीहरु पैसा र शक्तिको आडमा खुलेआम हिँडेका छन् । चलचित्र सकियो । म त्यहाँबाट निस्कें ।

हल हाँसोले गुञ्जायमान भयो । म झसङ्ग भएँ । हलभरिका मानिसहरु हाँसिरहेका छन्, मलाई त्यो हाँसोले घोच्यो । म किन रमाउन सकिनँ । चलचित्रमा देखाइएको छऔ नेताले नीतिगत भ्रष्टाचारदेखि सुनकाण्ड, मान्छे मार्ने प्रपञ्चसम्म हरेक अनैतिक कार्य गरिरहेको छ ।

राति पटक्कै निद्रा परेन । के जीवनकालको ऊर्जावान समय व्यतित गरेको राजनीतिक दलले यही गरेको छ त ? सचेत बनौं । यदि साँच्चिकै यस्तो काममा कोही समाहित भएको छ भने यो देश र पार्टीको विचार, वीर शहीदहरुको बलिदान र निःशर्त समाज परिवर्तनका खातिर पार्टीमा आवद्ध निष्ठावान नेता कार्यकर्ता र सिङ्गो देशले धिकार्नेछन् । राजनीति सेवा हो र यसका माध्यमबाट समाज परिवर्तन गर्न निस्किएका लाखौं नेता कार्यकर्ता मिलेर यस्ता केही धमिराहरु पार्टीमा छन् भने तिनका विरुद्ध डटेर लागौं । कोही नेता कार्यकर्ताले गलत मानसिकता बोकेर पार्टीलाई भर्‍याङ बनाइरहेको पो छ कि ? पार्टी नेतृत्व सचेत हुन जरुरी छ । तर, चलचित्रमा देखाएको जस्तो सबै राजनीतिक दल र नेताहरूले गलत गरेका छैनन् । केही व्यक्तिका कारण समग्र पार्टीलाई त्यही आँखाले हेर्नु र दृष्टिकोण बनाउनु सर्वथा गलत हुनेछ ।

नकारात्मकता फैलाउने र मनोभावनासँग खेलेरमात्र नेता बन्न खोज्नेहरुको हैकम चलिरहेको समयमा ‘महाजात्रा’ निर्माण टीमले नेपालमा बिक्ने विषय राजनीतिक दलप्रतिको प्रहारलाई कथावस्तु बनाएको छ । अन्य हिसाबमा हेर्दा महिलाहरुको एकताबाट आउने नतिजा सकारात्मक हुनेदेखि देशमा युवाले भोग्नुपरेको बेरोजगारी समस्यासम्मले निम्त्याएको अवस्था राम्रो तरिकाले देखाइएको छ । यति सोच्दासोच्दै भोलिबाट संगठनमा थप सशक्त भएर लाग्ने र पार्टीप्रति अझ बफादार बन्ने अठोट गर्दागर्दै कहिले आँखा लाग्यो पत्तै भएन ।

(सापकोटा अनेरास्ववियु अनुशासन आयोगकी अध्यक्ष हुन् ।)