पुष्पकमल सरकार किन ढल्यो ? प्रचण्ड आफैंमा ‘कन्फ्युजन’- ५ महिनामा ५ थरी बयान
कांग्रेस र एमालेको चुनौती- सरकारबाट बाहिरिनुपर्दाको आक्रोश धेरै नपोख्नू, सके आरोप पुष्टि गर्नू

काठमाडौं । प्रतिनिधिसभामा दुई ठूला दल कांग्रेस र एमाले मिलेर सरकार बनाएपछि नेकपा माओवादी केन्द्रका अध्यक्ष पुष्पकमल दाहाल प्रचण्ड विपक्षी मोर्चामा हुत्तिएको ५ महिना भयो । ३२ सीटको म्याजिक नम्बर भन्दै कहिले कांग्रेस त, कहिले एमालेसँग काँध मिलाएर पाँचै वर्ष सरकारको नेतृत्व गर्ने सपना देखेका प्रचण्डले पछिल्लो समय फेरि राजनीतिको कोर्ष करेक्सनको कुरा गर्न थालेका छन् ।
प्रचण्ड अब २०८४ को चुनावअघि आफू प्रधानमन्त्री नबन्ने र सरकारमा पनि नजाने भन्दै थिए । अहिले पनि कहिले सरकारविरुद्धको सडक आन्दोलन भन्छन्, कहिले राजनीतिक कोर्स नै परिवर्तन गर्न नयाँ खालको आन्दोलन गर्ने अभिव्यक्ति दिँदै हिँडिरहेका छन् ।
दुई ठूला दल मिलेपछि सरकारमा नजाने संकल्प गरेका प्रचण्ड अहिले आफ्नो संकल्प बिर्सिएर फेरि म्याजिक नम्बरको कुरा गर्न थालेका छन् । यस क्रममा उनी बेलाबेलामा ‘नोस्टाल्जिक’ हुन्छन् र आफ्नो सरकार के कारण ढालियो भन्ने सन्दर्भमा आफैं कन्फ्युजन बाँडिरहेका छन् ।
स्थानीय तहको उपनिर्वाचनपछि प्रचण्ड अहिले झनै हौसिएर सरकार नभई जनतातर्फ फर्किएर पार्टी निर्माणमा जुट्ने तयारी पनि गर्दैछन् । अर्कोतर्फ एमाले अध्यक्ष केपी शर्मा ओलीले धोखा दिएको कारणले आफू नेतृत्वको सरकार ढलेको भन्दै सरकारविरुद्धको कार्यक्रम पनि देशभर चर्काउँदैछन् ।
ओली सरकार ढाल्न फेरि ढोक्सामा पार्न सकिने रणनीतिका साथ प्रचण्ड कांग्रेससँग भने नरम नै सुनिन्छन् । आफू नेतृत्वको सरकार ढलेको ५ महिना बितिसक्दा पनि किन ढल्यो भन्नेमा प्रचण्ड आफैं कन्फ्युजमा छन् ।
प्रचण्डले हरेकजसो सार्वजनिक कार्यक्रममा भन्ने गर्छन्- ‘भ्रष्टाचारविरोधी अभियान चलाएकै कारणले कांग्रेस-एमाले मिलेर सरकार ढाले ।’
तर प्रचण्डको आरोप स्वीकार्न कांग्रेस एमालेका नेताहरु तयार छैनन् ।
प्रचण्डबाट आजित भएर विचार नमिलेपछि एमालेसँग मिलेर सरकार चलाउन बाध्य भएको कांग्रेस प्रवक्ता डा. प्रकाशशरण महत बताउँछन् ।
‘कहिले एमालेसँग मिलेर प्रचण्ड प्रधानमन्त्री भए, कहिले कांग्रेससँग मिलेर, त्यसबाट आजित भएर अहिले हामी मिलेका हौं । हामीले बाध्यकारी अवस्थामा विचार नमिल्नेहरुसँग गठबन्धन गरेका हौं’, उनको भनाइ छ ।
कांग्रेस र एमालेबीचको सात बुँदे सहमतिमा पनि भनिएको छ, ‘…सबल पक्ष र दुर्बल पक्ष तथा जटिलताको समीक्षा गरी राजनीतिक स्थायित्वका लागि संविधानमा आवश्यक संशोधन र तदनुकूलको कानून निर्माण गर्ने विषयलाई प्राथमिकता दिने ।’
ओली नेतृत्वको सरकारले पनि सुशासनको मुद्दालाई प्राथमिकता दिएको दाबी गर्दै आएको छ, तर सरकारले भ्रष्टाचारको मुद्दा अघि बढाउनुको सट्टा विपक्षीलाई मात्रै निशाना बनाएको प्रचण्डसहित विपक्षी दलहरुको आरोप छ ।
रास्वपा सभापति रवि लामिछाने पक्राउ प्रकरणपछि त्यसमा केही आशंकाको बल पनि मिसिएको छ, तर सरकारले कुनै पूर्वाग्रह नराखी काम गरिरहेको गृहमन्त्री रमेश लेखकको दाबी छ ।
तर सरकार ढलेको ५ महिनासम्म किन ढल्यो भन्नेमा प्रचण्ड अझै कन्फ्युजनमै छन् । पछिल्लो महिनामा प्रचण्डका ५ थरी कन्फ्युजनबारे हामीले चर्चा गरेका छौंः
पहिलो- बेचन झा र प्रतीक थापा पक्राउ परेपछि
प्रचण्डले मात्रै होइन, रास्वपाले पनि तत्कालीन गठबन्धनको सरकार ढाल्नुको मुख्य कारण नक्कली भुटानी शरणार्थी प्रकरणमा मुछिएका बेचन झा र प्रतीक थापा पक्राउ परेपछि कांग्रेस र एमाले मिलेको आरोप लगाउँदै आएको छ ।
प्रचण्डले आफू नेतृत्वको सरकार ढलेदेखि अहिलेसम्म त्यही कुरा अझै दोहो¥याउन छाडेका छैनन् । प्रचण्डले कीर्तिपुरमा आयोजित चुनावीसभालाई सम्बोधन गर्दै अहिले सरकारको नेतृत्व गरिरहेकाहरूमा नै भ्रष्टाचारको तीर सोझिएपछि अप्राकृतिक ढंगबाट मिलेको आरोप लगाउन भ्याए ।
उनले भनेका थिए, ‘भ्रष्टाचारविरोधी अभियानको तीर अहिले सरकारको नेतृत्व गरेकाहरूकै ठाउँमा पुग्ने भयो । सीधा, सरल छ । यहाँ घुमाएर गर्नुपर्ने कुरा छैन । बेचन झा र प्रतीक थापा पक्राउ परेपछि, फरार अभियुक्त गिरफ्तार भइसकेपछि भ्रष्टाचारविरोधी अभियानको सुई कता सोझियो भन्ने बुझ्नुभएकै छ । त्यसैले हामीलाई सरकारबाट हटाइयो ।’
दोस्रो- आरजु देउवामाथि छानबिनको तयारीपछि
भुटानी शरणार्थी प्रकरणमा नाम मुछिएका हाइप्रोफाइल व्यक्ति हुन्, परराष्ट्रमन्त्री आरजु राणा । उनी कांग्रेस सभापति शेरबहादुर देउवाकी पत्नीसमेत हुन्, तर तत्कालीन प्रधानमन्त्री प्रचण्ड, गृहमन्त्री रवि लामिछानेसहित माओवादी र रास्वपाका नेताहरुले आरजुमाथि छानबिनको तयारी थालेपछि आफू नेतृत्वको सरकार ढालेको दाबी गर्दै आएका छन् ।
भुटानी शरणार्थी प्रकरणका योजनाकार भनिएका झा पक्राउ गरेको भोलिपल्ट नै देउवा र आरजु ओली निवास बालकोट पुगेको संयोगलाई माओवादी र रास्वपाले आशंकाको रुपमा लिएका थिए । त्यसको दुई दिनमै सरकार फेरियो पनि ।
त्यही प्रसंगलाई उठाउँदै प्रचण्डले शरणार्थी प्रकरणको सुई बालकोट र बूढानीलकण्ठतिर सोझिएपछि आफूलाई सरकारबाट हटाएको अर्को दाबी गर्दै आएका छन् ।
भदौ २९ मा मोरङ पुगेका प्रचण्डले आरजुबारे भनेका थिए- ‘भुटानी शरणार्थीसँग सम्बन्धित केही फरार अभियुक्तलाई गिरफ्तार गरियो, सुशासनको सुई बालकोटतिर पनि सोझियो, बूढानीलकण्ठतिर पनि सोझियो । जब भ्रष्टाचारविरोधी अभियानको सुई उता सोझियो, एउटा आतंक नेताहरुमा पैदा भयो, त्यसैकारण राम्रो काम गर्न खोज्दाखोज्दै कुनै पनि अभियोग नलाग्दानलाग्दै पनि तथाकथित संख्याको बलमा बडो अप्राकृतिक रुपमा अस्वाभाविक रुपमा मिलेका छन् ।’
तेस्रो- बंगलादेशमा शेख हसिना र नेपालमा मलाई एउटै शक्तिले हटायो
प्रचण्डले आफूलाई सरकारबाट हटाउन आन्तरिकमात्रै होइन, भूराजनीतिक दबाब पनि परेको दाबी गरेका थिए ।
सरकार ढलेपछि बसेको पदाधिकारी बैठकमा उनले बंगलादेशमा शेख हसिना र आफूलाई सरकारबाट हटाउन समुद्रपारिको शक्तिले भूमिका खेलेकोसमेत भन्न भ्याए, तर पछि उनले त्यो भनाइ एक सातापछि सम्पादकहरुको भेलामार्फत फिर्ता लिए ।
उनले सीधा अमेरिकाको नाम लिएनन्, तर अमेरिकी स्टेट पार्टनरसिप प्रोग्राम (एसपीपी) मा सम्झौता गर्न नमानेपछि सरकारबाट हटाएको दाबी गरेका थिए । समुन्द्रपारिको शक्तिले आफूलाई एसपीपी सम्झौता गर्न नमानेर हटाएको भन्दै आएका प्रचण्डले कात्तिक २५ गते हेटौंडामा पुगेर ओली सरकारले एसपीपी सम्झौता गर्न सक्ने आशंका व्यक्त गरे ।
विगतमा ओलीले सैद्धान्तिक सहमतिसमेत दिइसकेको भन्दै उनले भनेका थिए- ‘एमसीसीभन्दा अझ गम्भीर प्रकृतिको अर्को एसपीपी छ । त्यो एसपीपीलाई पनि अहिलेका प्रधानमन्त्रीजीले अघिल्लो पटक नै सैद्धान्तिक सहमति दिइसकेको कुरा अमेरिकन मिडियाहरुमा आइसकेको छ । अमेरिकन सरकारले पनि आधिकारिक रुपले भनिसकेको छ ।’
चौथो- कांग्रेस र एमाले जोडिएका भ्रष्टाचार फाइल खोलेपछि
त्यतिमात्रै होइन, प्रचण्डले पछिल्लो समय कांग्रेस-एमाले भ्रष्टाचारीलाई जोगाउन मिलेको पुष्टि भइसकेको दाबी गर्दै आएका छन् । उनले हालै काठमाडौं-नुवाकोट सम्पर्क समन्वय समितिको कार्यक्रममा बोल्दै ओली सरकार भ्रष्टाचारीहरूको सरकार भएको टिप्पणी गरे ।
माओवादी नेतृत्वको सरकारले भ्रष्टाचारविरुद्धको फाइल खोल्न थालेपछि भ्रष्टहरू डराएर आफूलाई हटाएको दाबी गरे । उनले अहिलेको राजनीति विचौलियाहरुले चलाइरहेको जिकिर गरे ।
उनले भनाइ थियो- ‘यो सरकार दलाल, पुँजीपति, बिचौलिया, कमिसनखोर, जाली र फटाहाको प्रतिनिधि हो । जब हामीले भ्रष्टाचारका विरुद्ध एकपछि अर्को फाइल खोल्दै गयौं । सुशासनको पक्षमा आफ्नो अभियान अगाडि बढाउँदै लग्यौं । सामाजिक न्यायको पक्षमा, उत्पीडित वर्ग, समुदायको पक्षमा अघि बढाउँदै लग्यौं । आर्थिक समस्या समाधान गर्दै लग्यौं । तब यो देशका दलालहरू, बिचौलियाहरूमा छटपटी पैदा भयो । तिनीहरूभित्र आतंक पैदा भयो । त्यसकारण उनीहरुले यो सरकारलाई हटाउनैपर्छ भनेर दलाल, पुँजीपति, बिचौलिया, कमिसनखोर, जालीफटाहाले नेपाली कांग्रेस र एमाले नेताहरूलाई प्रतिनिधि बनाएर सरकार बनाइएका हुन् । त्यसकारण यो भ्रष्टाचारीहरुकै सरकार हो ।’
पाँचौं- गिरिबन्धु प्रकरणको फाइल खोल्न लागेपछि
प्रचण्डले आफ्नो सरकार ढल्ने कारणमा फेरि नयाँ कन्फ्युजन तेर्स्याएका छन् । यसै सातामात्रै प्रधानमन्त्री ओली ओलीको नाम जोडिएको गिरिबन्धु टी-इस्टेटको भ्रष्टाचार लुकाउन सरकार सम्पूर्ण शक्तिका साथ लागिरहेको आरोप लगाए ।
चितवनमा आयोजित सरकारविरुद्धको खबरदारी सभालाई सम्बोधन गर्दै उनले आफू नेतृत्वको सरकारले दोस्रो चरणमा गिरिबन्धुको फाइल खोल्न थालेसँगै सरकार फेरिएको जिकिर गरे ।
उनले भने- ‘मैले दोस्रो चरणमा गिरिबन्धु, सर्वोच्च अदालतले पनि आदेश दिइसकेको थियो । म गिरिबन्धुको फाइल खोल्ने अन्तिम तयारीमा थिएँ । अहिले गिरिबन्धुको भ्रष्टाचार रोक्न सरकार सम्पूर्ण शक्तिको साथ अघि बढेको छ । हामी सबैले यसमा खबरदारी गर्न जरुरी छ । गिरिबन्धुमा सर्वोच्चको फैसला कार्यान्वयन हुनुपर्यो । त्यहाँ भएको भ्रष्टाचारको फाइल खोलिनुपर्यो । उनीहरुमाथि कारबाही गर्नुपर्यो । यहाँ अर्बौं भ्रष्टाचार गर्नेहरु, देशभित्र बाहिर सम्पत्ति राखेको आरोप आइराखेको छ । त्यसलाई छानबिनमा सहयोग गर्नुपर्ने ठाउँमा झनै भ्रष्टाचारलाई अझ बढावा दिने जो काम भइरहेको छ । हामी त्यसको निम्ति यो खबरदारी सभाहरुमार्फत सरकारलाई खबरदारी गरी नै रहेका छौं ।’
कांग्रेस र एमालेको चुनौती- आरोप पुष्टि गर्नू
प्रमुख प्रतिपक्ष दलका नेतासमेत रहेका प्रचण्डले आफूहरुविरुद्ध भ्रष्टाचारी जोगाउन मिलेको भन्दै आरोप लगाएकोप्रति सत्तारुढ दल कांग्रेस र एमालेले भने आपत्ति जनाएका छन् । कांग्रेस सहमहामन्त्री महेन्द्र यादव प्रचण्डले अहिले सरकारबाट बाहिरिनुपर्दाको आक्रोश पोख्दै हिँडेको टिप्पणी गर्छन् ।
उनले भने- ‘उहाँ सरकारबाट बाहिरिनुपरेको आक्रोश पोख्दै हुनुहुन्छ । भ्रष्टाचारीलाई कारबाही अघि बढाउन अनुसन्धान गरिरहेको अवस्थामा प्रमुख प्रतिपक्ष दलको नेताले अहिले अस्वाभाविक आक्रोश व्यक्त गर्दै आइरहनुभएको छ । हिजो कारबाही प्रक्रिया अघि बढाउँदा ठीक, आजको यो सरकारले अघि बढाउँदा बेठीक हुन्छ ?’
उनले अहिलेको सरकारले जनताको पक्षमा भ्रष्टाचारहरुको विरुद्धमा र सहकारीको बचत अपचलन गरेको पैसा जनतालाई फिर्ता गराउनेगरी काम गरिरहेको दाबी गरे ।
उनले थपे- ‘सबै विषयमा अनुसन्धान भइरहेको छ । त्यसमा कसैले आत्तिनुपर्ने काम छैन । अहिले प्रहरीले अनुसन्धान गरिरहेको छ, त्यसको अन्तिम फैसला अदालतले गर्ने हो । त्यसैले प्रहरी र अदालतलाई सबैले विश्वास गर्नुपर्छ ।’
तर सरकारले आफू निकट नेतालाई बचाएर अरुलाई निशाना बनायो भन्ने आरोप लागिरहेको छ नि भन्ने जिज्ञासामा उनले भने– ‘त्यस्तो गरेको छैन, गर्नु पनि हुँदैन । त्यो ढंगबाट सरकार अघि बढेको पनि छैन ।’
एमालेका प्रचार विभाग प्रमुख राजेन्द्र गौतमले प्रचण्डले तथ्यहीन आरोप लगाउँदै हिँडेको भन्दै असन्तुष्टि जनाए ।
उनले भने- ‘प्रधानमन्त्री भइसकेको त्यत्रो ठूलो दलको पार्टी अध्यक्षले तथ्यहीन, प्रायोजित, कपोकल्पित कुराको जगमा आरोप-प्रत्यारोप गर्नु आपत्तिजनक कुरा हो । को भ्रष्टाचारी हो, को होइन भन्ने न्यायिक निरुपण गर्ने अधिकारी त प्रचण्ड होइन नि ! न्यायिक निरुपण गर्ने संवैधानिक निकायहरु छन्, उहाँसँग त्यस्तो ठूलो प्रमाण र तथ्य छन् भने संवैधानिक अंगको ध्यानाकर्षण गराउने बाटो खुला नै छ ।’
उनले प्रचण्डले आफैं आरोप लगाउँदै र आफैं फैसला गर्दै हिँडेको बताए ।
नेता गौतमले थपे- ‘उहाँले त्यस्तो भए प्रमाणित गरेर देखाउन सक्नुप¥यो नि ! त्यत्रो ठूला पदमा बसेको व्यक्तिले अर्कालाई आक्षेप लगाउँदै गालीगलोज गरेर हिँड्नुभन्दा ती कुराहरुलाई प्रमाणित गर्न, न्याय निरुपण गर्न न्यायलयको ढोका ढक्ढकाउन जानुप¥यो नि ! गलत कुराको आड लिएर प्रसारप्रचार गर्दै हिँड्नाले उहाँको छवि नै धुमिल भइरहेको देखेका छौं ।’
नेता गौतमले सरकारले आफ्नालाई जोगाएर विपक्षीलाई मात्रै निशाना बनाएको भन्ने कुरालाई पनि अस्वीकार गरे ।
उनले थपे, ‘उहाँ विपक्षीलाई निशाना बनाइयो, आफू निकटकालाई जोगाइयो भन्नुहुन्छ । त्यस्तो कुनै प्रमाण दिन सक्नुहुन्छ ? उहाँले रवि लामिछानेको विषयमा पनि बोल्नुभएको छ । त्यो संसदीय छानबिन समितिको सिफारिसका आधारमा अहिले अनुसन्धान गरेर अदालती न्यायिक निरुपणको प्रक्रियामा छ । त्यसमा अहिले उहाँले बोल्नु उपयुक्त होइन ।’
Nepal press jasto khate online news aru kunai chaina
किन प्रचण्डको बारेमा सहि कुरा लेख्यो भनेर?
Yesto yemale ko khalti news le aru party ko ramro kaha lekhcha . Yemale mukhyalaye bata motai rakam lincha yo news ley
Yesto yemale ko khalti news le aru party ko ramro kaha lekhcha
८४ सम्म नै सत्ता बाहिर राखिदिने हो भने कतै प्रचण्डले दिमागको सन्तुलन नै त गुमाउदैनन भन्ने पनि आशंका हुन थाल्यो ।
नेपालमा नेपालीले सम्झन लायक एक वटा मात्रै सम्माननीय वलीज्यूले गर्नु भएको काम जो दीर्घकालिन के छ, नेपाल प्रेस समचार बनाए राम्रो हुने थियो ।
अजम्बरी नेपालको मात्रै होइन, विश्वमा स्थापित नेता क. प्रचण्ड
१. प्रचण्ड त अब अजम्बरी भयो भयो, कसैले झारेझुरे समचार लेख्दैमा न १० वर्षे जनयुद्ध मेटिन्छ, न यस्तो विश्वले कल्पना नै नगरेको जनयुद्ध र शान्ति संझौता गरेको उदाहरण छ ।
२. दश वर्षको समयमा अन्य विदेशमा ५० लाख जनताको वलिदा वा एक महिनाको विद्रोहमा नै लाख बढी जनताले वलिदान गरेका छन् । त्यसको तुलनामा नेपालमा धेरै संयम जनयुद्ध र क्रान्ति भयो ।
३. संविधानसभा मार्फत संविधान, समावेशी, नेपालको स्थापना देखी जातिय छुवाछुत, दलित, महिला, आदिवासी, मधेशीको अधिकार संविधानमा स्थापित, दलितको छोरा प्रमुख पदमा, महिला देशको प्रमुख पदहरुमा, एउटै मात्र धर्म हिन्दु लादेकोमा धर्मनिरपेक्ष, गणतन्त्र ।
हैट, ३२ सिट मात्र भएर सरकार ढलेको हो।
Navigation
गृहपृष्ठ
विचार
मनोरञ्जन
अन्तर्राष्ट्रिय
खेलकुद
विविध
राजनीति
मुख्य समाचार
प्रदेश समाचार
काेसी
मधेस
बागमती
गण्डकी
लुम्बिनी
कर्णाली
सुदूरपश्चिम
अन्य
पत्रपत्रिका
अर्थ
सम्पादकीय
राशिफल
धर्म-संस्कृति
Rastriya Samachar
विचारगृहपृष्ठ विचार प्रचण्डको बठ्याईं !
प्रचण्डको बठ्याईं !
अहिले उनी रास्वपालाई उपयोग गर्ने मैदानमा
विनोद त्रिपाठी
बुधबार, मंसिर २६, २०८१
विनोद त्रिपाठी
16.2k
Shares
facebook sharing button
twitter sharing button
email sharing button
sharethis sharing button
प्रचण्डको बठ्याईं !
‘अदालतबाट दोषी ठहर नभएका, अत्याधिक जनमतद्वारा निर्वाचित रास्वपा सभापति रवि लामिछानेमाथि सरकारले गरिरहेको निरङ्कुश, अलोकतान्त्रिक, अमानवीय र प्रतिशोधपूर्ण व्यवहारको निन्दा गर्दछु । त्यसप्रकारको व्यवहार रोक्न गम्भीर आग्रह गर्दछु ।’
२०८१ मंसिर २४ गते सोमबार प्रचण्डले यी भनाई सामाजिक संजाल फेसबुकमा सार्वजनिक गरेका थिए ।
त्यसको भोलिपल्ट मंगलबार नै प्रचण्डले चितवन पुगेर उनको पार्टीले आयोजना गरेको खबरदारी सभामा ‘सरकार किन रवि लामिछानेमाथि तर्सिएको’सन्देश दिए । प्रचण्डले सभामा भनेका थिए,‘रवि जीलाई हाजिरी जमानीमा छोडे भइहाल्यो नि, भागेर कतै जाने होइन ।’
नेकपा माओवादी केन्द्रका अध्यक्ष प्रचण्ड गजबको राजनीति खेल खेल्न सिपालू छन् । उनका अतित फर्केर हेर्ने र सम्झिने हो भने हरेक चेतनशील नागरिकलाई सोच्न बाध्य बनाउँछ ।
विद्रोह राजनीतिको जगबाट उभिएका प्रचण्ड सेकेण्डभरमै रुप बदल्न सिपालू छन् । अहिले नेपाली समाजको मनोविज्ञान पढेर बसेका प्रचण्ड उथलपुथलको पर्याय बनेर जीवित रहिरहे ।
सामाजिक संजालले अहिले प्रचण्डलाई कथित नयाँ देखिरहेको छ । मानौं उनी यति धेरै नयाँ राजनीतिक शक्ति हुन् कि उनी पुरै सुकिला छन् । यस्तो भाष्य बोकेर प्रचण्डलाई सामाजिक संजालले ‘आहा’ देखेको छ ।
प्रचण्डले पुरै देश ‘स्वाहा’ पार्दा सडकमा उफ्रेको यो पुस्ता कि जन्मँदै थियो, कि हुर्कंदै थियो । तर, बुझ्ने उमेरमा थिएन ।
त्यसपछिका यी १८ वर्ष करीब करीब प्रचण्डकै पार्टीले सत्ताको बागडोर आफ्नो हातमा लिइरह्यो । यो अबधिमा उनी आँफै तीन पटक (०६५,०७३,०७९) प्रधानमन्त्री भए ।
खुल्ला राजनीतिमा आएपछि प्रचण्ड सत्ता बाहिर बस्ने धैर्यता गुमाउँदै गए । सधैं छट्पटिन्थे । सत्तामा हुँदा प्रचण्डले देश पुरै ठीक देख्थे, सत्ता छोड्दा पुरै वेठीक ।
प्रचण्डको यो लम्पट देखेर उनका सहकर्मी बाबुराम भट्टराईले त यति बिघ्न गालि गरेकी ती शब्दहरुको फेहरिस्त अहिलेसम्म कसैले गरेको छैन । ती वास्तविक गालि पढ्न यहाँ जानुस । प्रचण्ड पतनको पराकाष्ठा
प्रचण्ड अरुलाई उपयोग गर्न कुशल खेलाडी हुन् । त्यसको बलमा सानदार जीवनयापन गर्न जान्ने चतुर व्यक्ति हुन् । त्यसैलाई उपयोग गरेर शक्ति प्राप्त गर्न जानेका गजबको टेक्निक उनीसँग छ ।
०६३ साल यता विभिन्न फेरबदल सरकारमा माओवादी १४ पटक सरकारमा छ । अर्थात एउटा सिंगो डेढ दशकबढी प्रचण्डले सत्ता कब्जा गरेका छन् । दुई ठुला दल (कांग्रेस–एमाले) पहिलो पटक मिलेपछि मात्र उनी पूर्णरुपले सत्ता बाहिर रहे ।
२०८१ साल असार ३० गतेसम्म पछिल्लो (१७ महिना )प्रधानमन्त्री पदमा रहेका प्रचण्ड कार्यकालमा देशको ढुकुटी यति कमजोर थियोकि सरकारी कर्मचारीलाई तलब खुवाउन नसक्ने अवस्था सृजना भयो ।
राष्ट्र बैंकको तथ्यांक अनुसार, अनुदान र ऋण करीब करीब शुन्यमा पुग्यो । ०८१ बैशाखमा गरिएको लगानी सम्मेलनमा कुनै दातृ निकायले नेपाललाई पत्याएन । दातृ राष्ट्रहरुले प्रचण्डलाई उपहास गर्थे । स्वंय चीन पनि आफ्ना नेता (माओ) को नाममा पार्टी खोलेकोमा प्रचण्डसँग चित्त बुझाएको थिएन ।
प्रचण्ड जता गए, उताबाट रित्तो हात फर्किन्थे । नरेन्द्र मोदीले गेरु बस्त्र लगाएर डुलाइदिए । अनि मुर्रा दिएर पठाए ।
अमेरिकन प्रोजेक्टहरुको प्रमुखले शेरबहादुर देउवासँग डिल गर्थे । प्रचण्ड सरकारप्रति कुनै पनि देशहरु विस्वस्त हुन सकिरहेका थिएनन् । कांग्रेससँगको गठबन्धनले मात्र उनी अडिएका थिए ।
प्रचण्डको बेचैन
कुरो हो, २०८० फागुन २१ गतेको । प्रमुख अतिथि थिए, प्रचण्ड । विषय थियो, शान्ति प्रक्रिया र आजको लोकतान्त्रिक गणतन्त्र । उनले सम्बोधनका क्रममा भनेका थिए,‘म नमरुन्जेल उथलपुथल भइरहन्छ, शान्तिका कुरा छोडौं ।’
उनी प्रधानमन्त्री पदमा थिए र पनि उत्पात मच्चाउन भाँडभैलो खेल्न उस्तै खप्पिस । अहिले त झन सत्ता बाहिर रहेको पीडा ।
अर्को प्रसंग छ, काठमाडौँ मेयर बालेन शाह पक्राउ गर्ने योजना । कुरो हो ०८० साल भदौको । प्रधानमन्त्री प्रचण्डले सर्वदलीय बैठक बोलाए । सबै शिर्ष नेताहरु बालुवाटार पुगेका थिए ।
बैठकमा प्रधानसेनापति, प्रहरी प्रमुख र उपत्यकाका सबै प्रमुख जिल्ला अधिकारीहरु सहभागी थिए ।
प्रचण्डले बैठकको सुरुमै भने,‘बालेन शाह उग्र भयो, मैले पक्राउको तयारी गरेको छु, तपाईहरुले समर्थन गर्नुपर्यो ।’
निकै कम बोल्ने देउवा हत्तपत्त बोल्दै भनेका थिए,‘हुँदैन, बोल्दैमा पक्राउ गर्न हुँदैन, कहाँ लगायो त आगो ?’
यो विषय करीब ६ महिनापछि एउटा टेलिभिजन कार्यक्रममा जनमत पार्टीका अध्यक्ष सिके राउतले सार्वजनिक गरेका थिए ।
राउत उक्त बैठकमा सहभागी मध्ये एक हुन् । यदि त्यो बेला देउवाले अडान नलिएको भए बालेन पक्राउ पर्थे ।
बालेनलाई पक्राउ गर्न प्रचण्ड र नारायणकाजी श्रेष्ठले निकै प्रयास गरेका थिए । तर, आज यी दुबै नेता नयाँ शक्तिहरुको नक्कली सारथि बनिरहेका छन् ।
सत्ता बाहिर हुँदा रुप परिवर्तन गर्नेमा प्रचण्ड र नारायणकाजी गजबका नेतामा पर्छन् । यसको फेहरिस्त कुनै अर्को लेखमा उल्लेख गरौंला ।
पदबाट हटेपछि कुनै एकदिन प्रचण्डले चैन महसुस गरेका छैनन् । सत्तामा हुँदा प्रचण्डले नयाँहरुलाई तिरस्कार गर्थे । भेट्न पनि दिंदैनथे ।
प्रधानमन्त्री हुँदा कयौं पटक रवि लामिछानेलाई उनले भेट दिएनन् । रास्वपा दोस्रो पटक सरकारमा जान खोजिरहेको थियो । तर, प्रचण्ड रविलाई तर्काउँथे ।
नेपाली कांग्रेसको बलियो साथ पाएका प्रचण्डले दोस्रो पटक रास्वपालाई सरकारमा सहभागी गराउन चाहेका थिएनन् ।
रवि भने बालकोट धाइरहेका हुन्थे । एमाले अध्यक्ष केपी ओली रविलाई लिएर बालुवाटार जान्थे । भन्थे,‘मुद्दा विचाराधीन भएपनि रविजीलाई सरकारमा लानुस ।’
त्यतिबेला रवि लामिछानेको नागरिकता र पासपोर्ट मुद्दा विचारधीन थियो । पासपोर्टको मुद्दा भने अझै छ ।
‘अहिले कमजोर वर्गमा एउटा भ्रम छ । प्रचण्डले रविलाई साथ दिए ।’ उनको यो च्याँखे दाउ हो भन्ने कसैले भेउ पाएका छैनन् । नयाँहरुलाई नरुचाउने प्रचण्डको बानी हो । चाहे बालेन होस वा रवि ।
प्रचण्डको साथमा धेरैबेर कुनै व्यक्ति टिक्दैनन् । युद्धका सारथी अहिले करीब करीब उनको साथमा छैनन् । छिर्के दाउबाट राजनीति गर्न माहिर अर्धभुमिगत नारायणकाजीको अंकुश सहँदै पार्टी थेगिरहेका छन् ।
प्रचण्डको चतुर्याँई कतिसम्म छ भने उनी अरुलाई भ्रष्ट भन्छन्, तर आँफू त्यही दलदलमा कति जाकिएका छन् भन्ने जान्न अलिकति अतितमा फर्कनुपर्छ ।
शान्ति प्रक्रियाबाट बाहिरी राजनीतिमा आएका उनी समयक्रममा शारदाप्रसाद अधिकारीको घरमा बसेका थिए । शारदाप्रसाद ठेक्कापट्टा गर्छन् । यी तिनै ठेकेदार हुन्, जस्ले आजसम्म कुनै आयोजना गतिलोसँग सम्पन्न गरेका छैनन् ।
प्रचण्डले शारदाप्रसादलाई अघोषित रुपमा जोगाउन थाले । यी दुईजनाबीच लेनदेन आदि भएकोले कुनै आयोजनाहरु समयमै सम्पन्न नभएका विवरणहरु बाहिर आएका थिए ।
शैलुङ कन्ट्रक्सन कम्पनी पप्पू जति नै बदनाम ठेकेदार कम्पनी हो । प्रचण्ड र ठेकेदारको कनेक्सन यसले आजसम्म अर्बौं घोटाला गरिसकेको छ ।
कानुनबाट बँच्न प्रचण्ड आफ्नो नाममा सम्पति किन्दैनन् । निकस्थ, परिवार र विश्वासपात्रका नाममा उनले अर्बौंको सम्पति संकलन गर्दै आएका छन् । उनी जति बिलासी नेता सायदै होलान् ।
प्रचण्डमाथि लडाकु शिविरमा भ्रष्टचार गरेको आरोप छ । यो मुद्दा अझै अदालतदेखि अख्तियारसम्म तामेलीमा छ ।प्रचण्डलाई लागेको भ्रष्टचारको आरोप
युद्धको सिंढी उक्लिएर शान्ति प्रक्रियामा आएपछि संधै सत्तामा रहेका प्रचण्ड विरुद्ध उनकै लडाकुहरु लाग्न थाले । अदालतदेखि विभिन्न अड्डाहरुमा उनी विरुद्ध उजुरी पर्दे गयो । युद्धका बेला विभिन्न पीडित पक्षहरु मिलेर अदालतमा उजुरी दिन थाले ।
तर,प्रचण्डलाई यिनै आठ दलले जोगाए । संक्रमणकालीन न्याय संयन्त्रले हेर्ने नाममा । उनी विरुद्ध अदालतले पक्राउको आदेश दिंदै थियो । प्रचण्ड पक्राउ पर्दै थिए, कस्ले रोक्यो ?
प्रचण्ड एक चतुर मात्र छैनन्, छलछाम गर्न पनि उति नै माहिर छन् । गठबन्धनको छिर्के दाउमा उनले कहिले कांग्रेसलाई उपयोग गरे कहिले एमालेलाई । अहिले उनी रास्वपालाई उपयोग गर्ने मैदानमा छन् ।
कुनैबेला इन्डियाको विरोध गर्ने प्रचण्ड सत्तामा टिक्न नसक्ने भएपछि त्यही इन्डियाको गुलामी गर्न थाले । यो लिंकमा जानुस । इन्डियाको गुलाम गर्दै प्रचण्ड
प्रचण्ड जब ०८१ असार ३० गते प्रधानमन्त्री पदबाट बाहिरए, तब उनका बोलि यति अनियन्त्रित छन् कि संभवत उनी आँफैले के बोंले भेउ पाउँदैनन् ।
प्रचण्डले बोलेको चाइना कार्ड त्यसैको उदाहरण हो । उनले ओलीलाई आरोप लगाउन त भ्याए तर, पछि ओलीसँगको बैठकमा आँफुले त्यसो नभनेको अर्को अर्थ लगाइएको भनेर पन्छिए ।
प्रचण्डले बोलेको शब्द, अडियो र भिडियो अहिले पनि इन्डियन मिडियामा सुरक्षित देखिन्छ । प्रचण्ड कति झुठ ?
‘राजनीतिमा लाग्ने हो भने लाटो मान्छेको काम छैन ।’ हाम्रा चौतारीहरुमा यो भनाई खुबै सुनिन्छ । आज प्रचण्डको बठ्याईं हेर्दा संभवतः साँच्चीकै नेपालको राजनीतिमा लाटो मान्छेको काम छैन ।
प्रचण्ड त्यस्ता व्यक्ति हुन्, जहाँँ अदालत, प्रहरी र अनुसन्धान निकायले काम गरिरहेका बेला पनि मुद्दाहरु प्रभावित पार्न अनेक बोल्छन् । मासलाई उचाल्न माहिर हुन् प्रचण्ड ।
यतिबेला सामान्य नागरिक प्रचण्डले भनेको पत्याइहाल्छन् । अहिले सामाजिक संजालमा शतप्रतिशत ओलीलाई गालि छ भने ठीक त्यसको विपरित प्रचण्डलाई तालि छ । तर, यो जमातलाई यो हेक्का छैन कि यी दुबैले बराबरी (तीन/तीन पटक) देश हांक्ने मौका पाएका छन् ।
प्रचण्ड त जहाँको मण्डपमा पुग्छन्, त्यहाँ उनी नयाँ ‘वर’ बनिहाल्छन् । पहिले कांग्रेसलाई अनि एमालेलाई प्रेम गरे । अहिले रास्वपालाई प्रेम गरेर नयाँ ‘वर’ बन्न खोज्दैछन् । बाठा प्रचण्डको ‘निंजा टेक्निक’ अहिले सामाजिक संजालमा निकै मौलाइरहेको छ ।
(द्रष्टव्यः माथि उल्लेखित हरेक बुँदाहरु तथ्यमा आधारित छन् । पाठकहरुको विश्वासको लागि हामीले महत्वपूर्ण वाक्यांशमा विभिन्न अभिलेखका लिंकहरु उपलब्ध गराएका छौं । सम्पादक ।)